نوشته اوته كايزر
زبان کلید یکپارچگی است – کار هم همینطور. منطقه ای در تورینگن از پناهجویان بزرگسال میخواهد که با ۸۰ سنت در ساعت کار کنند: نظافت محل اقامت، در اداره ساختمان یا انجمنی مانند تافل. هر کسی که بدون دلیل موجه از انجام این کارها امتناع کند، میتواند تا نیمی از مزایای پناهجويی خود را لغو کند. این امر در بادن-وورتمبرگ نیز امکان پذیر خواهد بود اما منطقه توبینگن رویکرد متفاوتی در پیش گرفته است. تونیوز اینترنشنال در این باره با یواخیم والتر، مدیر منطقه صحبت کرد.
از ماه اوت یک بخش جدید “پرواز و ادغام” در دفتر منطقه توبینگن وجود دارد. یکی از تمرکزهای اصلی این اداره، قرار دادن پناهجویان در بازار کار اولیه در اسرع وقت به روشی غیر بوروکراسی است تا آنها بتوانند آلمانی را بیاموزند، با مردم آشنا شوند، شاغل شوند، پول خود را به دست آورند و در نتیجه بار اجتماعی را کاهش دهند.
والتر می گوید: وجوه امنیتی
مدیر جدید با تجربه زیاد
سون جاگر، رئیس بخش جدید، تجربیات روتلینگن را با خود به ارمغان می آورد. در آنجا او اتحادی برای کار با مرکز کار، اتاق صنایع دستی، دیاکونی و اتحادیه های کارگری تأسیس کرد. به عنوان مثال،
Jäger
کارآموزی در شرکت ها و همچنین تبادل شغل برای پناهندگان و آموزش مراقبت های سالمندان را معرفی کرد که با یک دوره زبان ترکیب شد. ارتباط نقش مهمی در کار دارد. مدیر منطقه با مثالی این را نشان داد. او می خواست با یک خانم نظافتچی در دفترش صحبت کند. او نه آلمانی صحبت می کرد و نه انگلیسی و والتر هم ترکی بلد نیست. آنها از “دست و پا” برای کمک استفاده کردند. والتر می گوید: «او اکنون کلمه کاغذخردکن را میداند. این یک مفهوم مهم در محل کار شما است
همکاری فشرده با مرکز کاریابی
بخش جدید دارای ۵۷ کارمند، از جمله متخصصان اداری، مددکاران اجتماعی و پناهندگان سابق است. متخصصان آموزشی ابتدا باید دریابند که تک تک پناهندگان چه تجربه حرفه ای دارند و چه کاری میتوانند انجام دهند. والتر می گوید، پس از یک دوره کوتاه زبان، جستجو برای یک کارفرمای احتمالی باید آغاز شود – نه در رقابت با مرکز کار، بلکه در”همکاری فشرده” با مرکز کار
مدیر منطقه گفت: “ما به طور خاص به جوامع و کارآفرینان نزدیک میشویم و به آنها میگوییم که یک زن یا مردی داریم که برای همكارى با شما مناسب است.” اکنون شرکت هایی وجود دارند که به طور خاص کارکنان جدید از جمله مهارت های زبانی را آموزش می دهند، زیرا نمیتوانند به راحتی فردی را در بازار کار پیدا کنند. والتر یک شرکت داربست، بیمارستان دانشگاه توبینگن و سازمان خدمات آن
UDO
را به عنوان نمونه ذکر کرد. این مهم است که “در بین شرکت ها این درک را بیدار کنیم که کسی به زبان کامل صحبت نمی کند، اما ویژگی های اساسی دارد”
یک موقعیت برد-برد برای همه
توسعه اقتصادی کنونی ادغام در بازار کار را آسانتر نمی کند. اما به نظر مدیر منطقه، “هنوز تقاضای نسبتا زیادی برای کارگران وجود دارد – به ویژه در مشاغل دستیار”. آنها فرصتی در سطح ابتدایی برای کسب مدرک از طریق زبان ارائه می دهند. به عنوان مثال در توزیع غذا، به غذا و مراقبت اشاره کرد
مدیر منطقه می گوید: “ما گزینه هایی داریم، فقط باید به طور خاص به دنبال آنها باشیم – و میخواهیم این کار را زود انجام دهیم.” استخدام دائمی فقط یک ساختار روزانه به پناهندگان ارائه نمی دهد. اگر آنها کار کنند، پذیرش در بین مردم را نیز تضمین می کند. والتر می گوید: «این یک موقعیت برد-برد برای همه است
tun24082703