کردها با ۲۵ تا ۳۰ میلیون نفر، بزرگترین گروه قومی جهان با زبان خود اما بدون دولت خود هستند. پس از سقوط امپراتوری عثمانی، منطقه وسیع اسکان آنها در خاورمیانه بین کشورهای تازه تأسیس سوریه، عراق، ترکیه و ایران تقسیم شد. در قرن نوزدهم، اصلاحات اداری امپراتوری عثمانی، استانی به نام «کردستان» ایجاد کرد که خیلی زود منحل شد. در آلمان، کردها در آمار رسمی ثبت نمی شوند، زیرا آنها به کشور مبدأ مربوطه خود نسبت داده می شوند. دو دانشمند که در آلمان روی کردها مطالعه می کنند، آنها را حدود ۱،۳ میلیون تخمین می زنند. این امر باعث می شود که جمعیت کرد اصلی یکی از بزرگترین گروه های مهاجر در آلمان باشد.
کردها عمدتاً از ترکیه و همچنین از عراق، سوریه و ایران به آلمان مهاجرت کردند. بخش کوچکتری از لبنان، اسرائیل و جمهوریهای شوروی سابق مانند ارمنستان، آذربایجان و گرجستان میآیند. در سال های اخیر، کردها عمدتاً از سوریه و عراق به عنوان پناهنده آمده اند و از سال ۲۰۲۲ تعداد بیشتری از ترکیه به این کشور آمده اند. اینکه آیا آنها در آلمان حمایت دریافت می کنند بسته به کشور مبدأ به طور قابل توجهی متفاوت است: در حالی که نرخ حمایت از پناهندگان کرد از سوریه در ۱۳ سال گذشته ۸۹ درصد بود، این میزان برای پناهندگان کرد از ترکیه تنها ۱۰ درصد بود. اطلاعات موثقی در مورد مذهب کردها در آلمان وجود ندارد. اکثر آنها مسلمان سنی هستند اما علویان، ایزدی ها، شیعیان، مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان نیز وجود دارند. اما آنچه مشخص است این است که بزرگترین جامعه ایزدی پس از نسل کشی توسط گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) در آلمان زندگی می کند. دانشمند چینور قادری فرض می کند که اکثریت کردهای آلمان زندگی سکولار دارند. این به ویژه به دلیل جنبش سیاسی قوی کرد است که نشان دهنده نقطه لنگر مهمتری برای بسیاری از کردها از مذهب است. مهاجرت گروه های کرد به آلمان از دهه ۱۹۲۰ آغاز شد. اولین گروه های مهاجر عمدتاً به نخبگان روشنفکر کرد تعلق داشتند. آنها برای تحصیل یا یک مأموریت دیپلماتیک، گاهی به دلایل سیاسی، می آمدند. مرحله دوم مهاجرت کردها به آلمان با توافقنامه استخدام کارگران مهمان بین آلمان و ترکیه آغاز شد. در طول دهه ۱۹۷۰، نسبت کارگران مهاجر از جنوب شرقی، عمدتا کردنشین ترکیه، افزایش یافت. آنها به دلیل افزایش ناآرامی و سرکوب در شرق ترکیه بیشتر از آینده کاری به آلمان مهاجرت کردند. فرض بر این است که از ۲.۱ میلیون نفر ترک الاصل در آلمان در سال ۱۹۹۸، حداقل ۵۰۰،۰۰۰ نفر کرد بودند. آنها در ابتدا خود را ترک می دانستند. کشف مجدد هویت و زبان “کردی” تنها در آلمان از طریق فعالیت های دانشجویان کرد و پناهندگان سیاسی در دهه ۱۹۸۰ آغاز شد. چندین رویداد باعث افزایش مهاجرت در این دوران شد: دو کودتای نظامی در ترکیه، چندین زلزله شدید در مناطق کردنشین، قتل عام علیه علویان کرد، و فروپاشی جنبش کردها در عراق در سال ۱۹۷۵. در سال ۱۹۷۹، پس از سقوط شاه در ایران، کردها از ظلم حکومت جدید اسلامی با خشونت دولتی، اعدام و آزار و اذیت گریختند. جنگ اول خلیج فارس طولانی مدت
(۱۹۸۰ -۱۹۸۸) بین عراق و ایران و “پاکسازی” مناطق کردنشین عراق از طریق حملات گازهای سمی، محرک های عمده دیگری برای مهاجرت کردها به خارج از کشور بود. جنگ دوم خلیج فارس (۱۹۹۰/۹۱) همچنین پس از هدف قرار دادن مناطق مسکونی کردها توسط دولت صدام حسین، منجر به تحرکات قابل توجه آوارگان کرد در داخل و خارج از عراق شد. در نتیجه حدود یک میلیون کرد عمدتاً به ترکیه و ایران و همچنین به کشورهای دیگر مانند آلمان گریختند. در سال ۲۰۱۱، موج دیگری از پناهجویان با «بهار عربی»، آغاز جنگ داخلی سوریه و ظهور جنبشهای بنیادگرای مذهبی در سوریه و عراق آغاز شد. یکی از گروههایی که در آلمان به دنبال حمایت بودند، ایزدی ها هستند که توانستند از نسل کشی گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) بگریزند. یک گروه کرد دیگر از سوریه به عنوان افراد بی تابعیت به آلمان آمدند. پس زمینه سیاست عرب سازی در سوریه بود که با آن دولت ۱۲۰۰۰۰ کرد را غیر طبیعی کرد. با توجه به اوضاع سیاسی ترکیه و زلزله شدید فوریه ۲۰۲۳، تعداد فزاینده ای از کردها در حال حاضر از ترکیه می آیند. از ژانویه ۲۰۲۲ تا اوت ۲۰۲۳، در مجموع ۴۵۰۵۷ کرد از ترکیه درخواست پناهندگی داده اند. همچنین مهاجرت آوارگان کرد از سوریه وجود دارد. تعداد فزاینده ای از مردم کرد در حال حاضر از ایران مهاجرت می کنند، جایی که خشونت و آزار و اذیت رژیم در پی اعتراضات ناشی از کشته شدن زن کُرد زینا مهسا امینی در حال افزایش است. کردها در آلمان ترجیح می دهند در شهرهای بزرگ ایالت های آلمان غربی زندگی کنند که اغلب نزدیک به اقوام یا جوامع منطقه اصلی خود هستند. یک مطالعه از سال ۲۰۲۱ نشان می دهد که کردها به شدت با جامعه آلمان هویت دارند، به این معنی که ادغام به ویژه در این گروه جمعیتی موفق است. این امر در سطح سیاسی نیز مشهود است: نمایندگان کردی در سطوح محلی، ایالتی و فدرال حضور دارند. کردها در آلمان به عنوان افراد خود اشتغال نیز موفق هستند: کسب و کارهای خود اشتغالى اغلب شغلهاى خانوادگی هستند، از آژانسهای مسافرتی، شرکتهای حمل و نقل، فروشگاههای مواد غذایی و رستورانها گرفته تا سالنهای زیبایی و آرایشگاه. باشگاه ها و سازمان های متعددی در سراسر کشور وجود دارند که از نظر فرهنگی، مذهبی، آموزشی و سیاسی فعال هستند. جنبش زنان کرد نیز فراتر از جامعه کردی از دهه ١٩٩٠ مورد توجه قرار گرفت و نقش مهمی در گفتمان های فمینیستی ایفا کرد. WDR، در میان دیگران، از سال ١٩٨٧ در برنامه کردی زبان
“Cosmo Kurdî”
گزارشی از زندگی متنوع کردها در آلمان ارائه کرده است. اطلاعات بیشتر در پرونده یکپارچه سازی خدمات رسانه ای در
Kurden | Gruppen | Zahlen und Fakten | MEDIENDIENST INTEGRATION (mediendienst-integration.de)
tun24022103