پناهجویانی که کار می‌کنند و سپس شغل خود را از دست می‌دهند، با ریسک مالی قابل توجهی روبرو هستند. دلیل آن „ادامه پوشش بیمه درمانى اجباری“ با شرکت بیمه مربوطه است. این بدان معناست که شاغلان سابق اغلب پس از پایان شغل خود باید هزینه بیمه سلامت خود را به طور کامل خودشان پرداخت کنند. دفتر منطقه توبینگن این موضوع را در پاسخ به درخواست تونیوز اینترنشنال تأیید کرد. از ۳۹۷ یورویی که یک پناهجو در محل اقامت دولتی دریافت می‌کند، حدود ۲۳۰ یورو به بیمه سلامت اختصاص می‌یابد. در منطقه توبینگن، این موضوع در پایان سال ۲۰۲۴ در مجموع ۱۵ نفر را تحت تأثیر قرار داد. اگر آنها به سرعت شغلی پیدا نکنند، بدهی‌های بالاییخواهند داشت. دادگاه اجتماعی فدرال این آیین‌نامه را در سال ۲۰۲۲ تأیید کرد
پیشینه این امر، آیین‌نامه‌ای در قانون اجتماعی است که از سال ۲۰۱۳ برای جلوگیری از خارج شدن افراد از بیمه سلامت قانونی و پرداخت هزینه‌های پزشکی و بیمارستانی توسط خودشان، وضع شده است. در مورد پناهجویان، این نیت خیر برعکس شده است. با اینحال، دفتر منطقه‌ای نمیتواند به سادگی مبالغ پرداختی را جمع کند. همانطور که وزارت دادگستری و مهاجرت بادن-وورتمبرگ اعلام کرد، این کار غیرقانونی خواهد بود. در راینلاند-فالتز، وضعیت متفاوت است. هزینه‌های این مبالغ توسط مقامات رفاه اجتماعی جمع‌آوری می‌شود
بنابراین برای پناهجویانی که شغلی پیدا کرده‌اند، حفظ آن بسیار مهم است. اگر در ٣٠ ماه گذشته حداقل ١٢ ماه شاغل بوده و حق بیمه تأمین اجتماعی پرداخت کرده باشند، در صورت از دست دادن شغل خود، مزایای بیکاری دریافت خواهند کرد. سپس آنها به طور خودکار تحت پوشش بیمه درمانی قرار می‌گیرند. قانون کلی این است: هر کسی که شغل خود را از دست می‌دهد یا میخواهد استعفا دهد، باید از ارائه دهنده بیمه درمانی خود دقیقاً بپرسد که برای حفظ پوشش بیمه خود چه کاری باید انجام دهد
شورای پناهندگان بادن-وورتمبرگ به همه پناهجویان آسیب دیده توصیه می‌کند که علیه این آیین‌نامه شکایت کنند. طبق گفته دفتر منطقه توبینگن، تا کنون فقط چند شکایت برای درخواست حمایت قانونی موقت وجود داشته است. با اینحال، دادگاه هیچ فوریتی ندید. هنوز تصمیمی گرفته نشده است. مهلت ثبت شکایت در همه موارد هنوز ادامه دارد.
tun25061005